İstanbul'a hayatımda gitmedim, imkanlar el vermedi. Galatasaray'la aynı havayı soluyanları kıskanmak bir yana Ali Sami Yen'de çocukluğunu, gençliğini yaşamış, efsane maçlara canlı şahitlik etmiş insanları hep kıskandım. Ben de Ali Sami Yen'e giderek büyümek isterdim ama tv karşısında dahi bu statta oluşan atmosfere şahit olmak, büyük maçları izlemek, Galatasaray'la büyümek ve gururlanmak çok farklıydı. Tugay Kerimoğlu "Ali Sami Yen'in yıkılmış olması benim orada Ali Sami Yen'i görmeme engel değil" der ki o adamın Ali Sami Yen'in yıkılırken gözyaşlarına şahit olduk. En içten duygularını yansıtan oydu, bir anlamda biz taraftarların sahadaki yansımasıydı. Galatasaraylı olmak, Galatasaray'ı yaşamak çok büyük bir gurur, Ali Sami Yen'i yaşamak da öyleydi. Günümüzün gerçeği yeni stadyumlar, TT Arena'ya geçmekte belki zorunluluktu ama Ali Sami Yen ruhunu bir daha ne zaman yakalarız bilmiyorum. Yaklaştığımız zamanlar oldu (Juventus ve Real Madrid maçları gibi), umarım bir daha yaklaşabiliriz..