Aylarca teknik direktör konusunu konuştuk, tonla isim yazdık, çizdik, yorumladık ama o dönem yazdığımız herhangi bir teknik adam gelseydi de bugün duyduğumuz heyecanı yaşar mıydık bilmiyorum. Riekerink, beklentimin çok üzerinde hareket ediyor ve kimsenin düşünmediği veya yapamadığı icraatlarla yola başladı. Bir teknik adam da ancak bu kadar iyi başlayabilirdi.
Herkesin gördüğünü o da görüyor, en önemlisi adaletli hareket ediyor. Deniyordu ya, Riekerink geldiğinde futbolcuya dayalı düzen geldi diye. Şu tabloya bakınca, sizce futbolcuya dayalı bir düzen mi var? Hak edenin kaldığı, hak etmeyenlerin ise olmadığı bir düzen bu. Çalışan, savaşan şansı hak ediyor, Salih Dursun gibi. Galatasaray formasının hakkını vermeyen ise gözden çıkarılıyor. Umut Bulut, Olcan Adın ve Tarık Çamdal gibi.
Bu üç futbolcunun toplam maliyeti 7 milyon avro, alınan katkı ise sıfır. Şöyle deniyor, bu adamları gönderemedikten sonra kadro dışı bırakmanın bir anlamı yok diye. Oysa bu bir mesaj, yıllardır verilemeyen ama verilmesi gereken. İstemiyoruz deniliyor, daha önemlisi kadroda yer tutmuyorlar ve yeni isimlerin önü açılabiliyor. Bu futbolcuları kadroda tutmanın, idmanlara almanın bir mantığı yoktu, en doğru karar verildi.
İlk kamp döneminde bekliyordum bunu ama yönetimin baskısı oldu, şimdi ise Riekerink istediğini yaptı diyebiliriz. İyi başladı, iyi devam ediyor. Söylemleri doğru, oynatmak istediği futbol tarzı doğru, tespitleri doğru, yaptırımları doğru, istediği transferler doğru. Daha önce de dedim, yönetim onun önünü ne kadar açarsa, Riekerink o kadar başarılı olacak.
Giden futbolcuların gönderilmek istenmesi ve kadro dışı bırakılamsı bile bizleri heyecanlandırıyor, sanki yeni bir transfer yapmışız gibi. Galatasaraylının geldiği durum da bu, en ufak bir nedenden bile bir kıvılcım yakalanıyor. Galatasaraylı olmak çok güzel şey, Riekerink'in de bu doğrultuda hareket etmesi mutluluk verici..
Herkesin gördüğünü o da görüyor, en önemlisi adaletli hareket ediyor. Deniyordu ya, Riekerink geldiğinde futbolcuya dayalı düzen geldi diye. Şu tabloya bakınca, sizce futbolcuya dayalı bir düzen mi var? Hak edenin kaldığı, hak etmeyenlerin ise olmadığı bir düzen bu. Çalışan, savaşan şansı hak ediyor, Salih Dursun gibi. Galatasaray formasının hakkını vermeyen ise gözden çıkarılıyor. Umut Bulut, Olcan Adın ve Tarık Çamdal gibi.
Bu üç futbolcunun toplam maliyeti 7 milyon avro, alınan katkı ise sıfır. Şöyle deniyor, bu adamları gönderemedikten sonra kadro dışı bırakmanın bir anlamı yok diye. Oysa bu bir mesaj, yıllardır verilemeyen ama verilmesi gereken. İstemiyoruz deniliyor, daha önemlisi kadroda yer tutmuyorlar ve yeni isimlerin önü açılabiliyor. Bu futbolcuları kadroda tutmanın, idmanlara almanın bir mantığı yoktu, en doğru karar verildi.
İlk kamp döneminde bekliyordum bunu ama yönetimin baskısı oldu, şimdi ise Riekerink istediğini yaptı diyebiliriz. İyi başladı, iyi devam ediyor. Söylemleri doğru, oynatmak istediği futbol tarzı doğru, tespitleri doğru, yaptırımları doğru, istediği transferler doğru. Daha önce de dedim, yönetim onun önünü ne kadar açarsa, Riekerink o kadar başarılı olacak.
Giden futbolcuların gönderilmek istenmesi ve kadro dışı bırakılamsı bile bizleri heyecanlandırıyor, sanki yeni bir transfer yapmışız gibi. Galatasaraylının geldiği durum da bu, en ufak bir nedenden bile bir kıvılcım yakalanıyor. Galatasaraylı olmak çok güzel şey, Riekerink'in de bu doğrultuda hareket etmesi mutluluk verici..