Uzak değil, yakın geçmiş. Onur Akpınar ağabey dün gece paylaşmıştı, ben de bloga aktarayım dedim. Durumu özetleyen bir tablo çünkü, Galatasaray'ın çok kısa bir zaman içerisinde geldiği nokta bu. Şu takımın en büyük sorunu, duran topları kimin kullanacağı üzerinde değil miydi? Selçuk İnan'ın duran top konusunda (mecburen) düşen gücünü konuşurduk, Drogba'nın neden her topun başına geldiğini sorgulardık, kendi kendimize açı tespitleri yapardık. Hatta iyi bir frikikçi olan Hamit Altıntop düşünmezdi bile topun başına gelmeyi, öyle bir tablo vardı ki bunu tartışırdık. Çünkü kusursuza yakın bir takım vardı, işleyen düzeni, karakteri olan, beraberinde yıldızları da getirmiş bir vizyon topluluğu. Çok değil 2-3 sene içerisinde bu noktadayız, nedenleri de malum. Bugün ise izlediğimiz şey Galatasaray değil, teknik direktöründen futbolcusuna yönetimine kadar Galatasaray'ı bilmeyen, anlamayan isimler topluluğu. Bu takımın isyanı ve karakteri öldü maalesef, nasıl geri gelir inanın bilmiyorum..