Rakamlara takılmayalım, önemli olan olgunun "felsefe" olduğu bir maç izledik. Belli ki 4-4-2 de oynayacak bu takım, 3-4-2-1, 3-4-3 ya da herhangi bir sistem. Burada temel olan bir şey var, Sneijder uğruna ölümüne 4-2-3-1 oynamamak. Sneijder de yedek kalabilir, kalmalı da, şu an formayı o hak etmiyor çünkü. Rakibe göre plan yapılır, belli bir formasyonda sabitlenmez ve her zaman sürprizleri olur bu takımın. Esas mesele "felsefe", o da mıy mıy mıy pas yapmaktan ziyade direkt ve hızlı oynayan, tempoyu olmazsa olmaz kabul etmek.
Josue'yle başlamak lazım. Tudor'dan bu yana yaşadığı değişim büyük. Tenposu, hareketliliği büyük artı sağlıyor diyordum ama Adanaspor karşısında muazzam bir 6 numara performansı gösterdi. Genç arkadaşlarımız var, Suat Kaya'yı izleyemeyen, ona yetişememiş. Suat Kaya performansıydı bu, Josue'nin değişimini tariflendiremiyorum. Adanaspor maçının da bana sorarsanız yıldızı, belki çok konuşulmayacak ama Suat Kaya da zamanında çok konuşulmazdı.
2. yarı için Linnes'i de ayırıyorum. İlk yarıda eleştirdim, ısrarla hücumda bindirmesi önemli bir artı ama bitiremiyordu. Ne şut, ne pas, ne iyi bir orta, yoktu. 2. yarıda ise sonuca gitti, maçı 4-0'a getiren bir numaralı etmen oldu. Hatta arttırayım, 2. yarıdaki görüntüsü en iyi Galatasaray performansıydı diyebilirim. Galatasaray'da sol bekte görüntüsü her zaman sağ bek görüntüsünün daha önüne çıktı, bunun nedenini o da bilmiyor. Pas oyununa yatkınlığı, kat edebilmesi belki de sol bek performansını daha parlatıyor.
Rakibin Adanaspor olması elbette etmen, görüntüleri fazlasıyla kötüydü ki Itandje'nin ilk yediği gol, penaltılar, baskıya hiç cevap verememeleri bu maçı Galatasaray adına rahat kıldı. Şu tartışılıyor, daha zorlu rakiplere karşı bu görüntü verilebilir mi gibisinden. Bunu zaman gösterir, zamanla gelişen ve değişmeye çalışan bir Galatasaray var. Tudor bir felsefe yaratmaya çalışıyor ve geldiği dönem itibariyle özellikle "tempo" noktasında şu noktaya gelmek bile başarı. Ayrıca Mustafa Denizli'nin çok bahsettiği "kuruyan dalları budayacağız" söylemini o başardı işte, Sneijder bugün yedekti, 4-2-3-1 sarmalından kurtulduk.
Maç içinde de bu değişimleri görüyoruz. 2. yarıda Tolga Ciğerci / Sneijder değişikliklerinden sonra temposunu düşürmedi Galatasaray, hücumda çılgın atmaya çalışmaya devam etti. O süre zarfında Cavanda stopere geçti, Yasin Öztekin sağ bek oldu, Sneijder'le iyice vurmaya başladık. Devamında gelen De Jong değişikliği Galatasaray'da freni çekti ve takım durdu. Tolga Ciğerci orta sahada kendini bulmuştu ama stopere geçti o oyuna girince, bu da yeni bir hareket mesela. Deniyor yani Tudor, sabit bir kalıbı yok ve bu esnekliği beni heyecanlandırıyor.
E tabii 4-4-2'yle birlikte Podolski ve Selçuk İnan da kendini bulmuş oluyor. Podolski'nin sahte 9 görüntüsü yanında bir forvet oynadığında değerli, bugün o işi iyi yaptı ve takımı yönlendirme noktasında fazlasıyla iyiydi. Selçuk İnan'ın ise en başarılı olduğu formasyon bu, önünde bir 10 numara olmadığında. İlk yarıda defansın arkasına Eren Derdiyok ve Podolski'yi 2 kere kaçırdı, sahada Burak Yılmaz olsa 2 asist yazardık kendisine.
Orta sahayı genel olarak ön plana çıkarabilirim, Yasin Öztekin ve Garry Rodrigues'in hücum etkisi de iyiydi, savunma yardımları da. Hareketliydik, tempoyu aradık ve bulduğumuzu düşünüyorum. Organizasyon noktasında sorun yaşıyoruz, o da zamanla çözülecektir. Şu an bir benlik yaratmaya çalışıyor Tudor ve iyi yolda olduğunu söyleyebilirim. Dediğim gibi, rakamlara takılmayalım, esas olan felsefe olacak..