Akhisarspor'a karşı büyük bir sempatim var. Bir ilçe takımı, bu anlamda son derece mütevazi ama o kadar iyi yönetiliyor ki. Süper Lig'e çıkmaları plan dahilindeydi, Süper Lig'de sağladıkları bu istikrar ise çok daha iyi bir planın parçası. Hedefleri nedir bilmiyorum, bunu çok da dillendirmiyorlar ama bir çizgide kalmayı başarıyorlar. O çizgi de Avrupa Kupalarını zorlamaya başladı.
Tolunay Kafkas'ı takımın başına getirdikleri dönem onlar adına büyük bir kayıptı. Şöyle diyeyim, Akhisarspor'un kendi benliğine ilk ve son kez ihanet ettiğini gördüm. Onları özel kılan bazı şeyler var, biri de teknik direktör noktasında. Kendilerine yakışacak, bünyelerinde büyüyecek teknik adamı daima buldular. Hamza Hamzaoğlu'ndan başlar, en son Okan Buruk'a kadar geliriz. Teknik adamlar değişir ama kulübün felsefesi değişmez, teknik adamlar da o doğrultuda seçilir.
Tolunay Kafkas o anlamda Akhisarspor adına çelişkiydi, Okan Buruk'la yeniden kendi benliklerini yakaladılar. Geçtiğimiz sezon Okan Buruk takımın başına geldiğinde 27 puanla 15. sıradaydılar. Okan Buruk sonrası ise ligi 6. sırada bitirdiler, müthiş bir hücum takımına dönüştüler. O takıma da Okan Buruk herhangi bir transfer yapamadı, altını çizmek lazım. Mevcut takımdan yarattığı bir hücum etkisi, hani Tolunay Kafkas'la 23 maçta sadece 15 gol atabilen takımdan.
Okan Buruk'un çalıştırdığı tüm takımlarda bu potansiyeli yansıttığını düşünüyorum ama bir sıkıntı vardı. 2. sezona girip, kendi transferlerini yapmaya başladığında yaşadığı düşüş gibi. Bu yüzden de geçen sezonun o etkisine rağmen kendi takımını kursun diye beklemeli diyordum. Ligde geçen 5 maç itibariyle bir şeyler yazabiliriz, erken olmasına rağmen. Akhisarspor'da görüntü aynı, sessiz sedasız şekilde 5 maçta 10 puanı topladılar, 6. sıradalar ama 3.'nün de 10 puanı var.
Kulüp felsefelerini çok seviyorum, bonservis ödeyerek transfer ettikleri kimse yok. 8 transferleri var ama bonservis ödemediler. Kulübün çok doğru bir transfer politikası var ve iyi oyuncuları buluyorlar. Haliyle zarar etmeyen bir camia, istikrarlarının en önemli sebebi de bu. Mütevazi yapılarını asla bir kenara atmıyorlar, ortaya büyük hedefler koymuyorlar (en azından dillendirmiyorlar) ve çıtayı asla düşürdüklerini görmedim. Bu anlamda ligin en iyi yönetilen takımı dahi olabilirler.
Okan Buruk için ise yorumum sabit, Tudor sonrası Galatasaray'ın başına gelecek teknik adamdır. Bu bir kader, mutlaka yaşanacak ve başarılı olacağınına da inanıyorum. Genç bir teknik adam, her geçen zaman daha üzerine koyuyor ve gelişiyor. Galatasaray öncesi hazırlık gözüyle bakıyorum ve gelişimini takip ediyorum. Ligin en önemli yerli teknik adamlarından biri oldu ve oynattığı hücum oyunu da büyük takımlar için fazlasıyla ideal.
Bu yazıyı yazdığım günle aynı noktadayım;