2000'li yıllarda Galatasaray'da iki tane "yeni" arayışı vardır. Yeni Hagi ve Popescu uğruna birçok isim geldi gitti, bu pozisyona gelen her iddialı isimde bu futbolcuları aradık. Bulamadık doğal olarak, dolu hayal kırıklığı var. Almaguer'i hatırlamak istedim, yeni Popescu arayışının ilk halkasıydı. Fatih Terim'in 2. döneminin anlaşılamayan transferlerinden biri.
İtiraf edeyim ki Almaguer'i Galatasaray'a gelmeden önce tanımıyordum. 33 yaşında gelmişti, Meksika Ligi dışında da bir kariyeri görünmüyor. 18 kez Meksika Milli Takım forması giymiş, böyle bir istatistiği vereyim. 2002 - 2003 transfer sezonunun son günleriydi, hatta son günü olarak hatırlıyorum. Almaguer geldiğinde herkesin kafasındaki soru işaretini hatırlıyorum çünkü, kim bu adam diyerek.
Şampiyonlar Ligi takımısınız, o dönem bu ligde iddia sahibisiniz de. Fatih Terim'in göreve gelmesinin ardından beklentiler daha da yükseldi ve sıfırlanan bir Galatasaray vardı. Bülent Korkmaz / Emre Aşık ikilisiyle bir sezon önce önemli başarılar kazanmıştı Galatasaray, iyi bir istikrardı bu. Ne kadar doğru bir ikili olduğu tartışılır, mutlaka kaliteli bir stoper ihtiyacı vardı. Ama Almaguer bu isimlerin hangisinin önündeydi.
Teknik özelliği olsun, geriden oyun kurabilsin, lider profilinde olsun diyerek aradık yeni Popescu'yu. Almaguer ayağının tozuyla forma giymeye başladı, oynadığı tek bir iyi maç yok. 4 lig, 3 Şampiyonlar Ligi maçı ve ve o 3 Şampiyonlar Ligi maçında 90 dakika forma giymiş. Bu 3 maçı da kaybetmişiz, hayal kırıklığı birçok performans vardı. Almaguer de bunlardan biri işte.
2002 - 2003 sezonunun Ocak ayı geldiğinde sessiz sedasız Galatasaray'dan ayrıldı ve Meksika'ya geri döndü. Yerine alınan isim Abel Xavier'di, kalite anlamında biraz daha yukarı çıkmıştık. Onun da Galatasaray kariyeri parlak sayılmaz ama en azından bilinen, saygılı duyulan bir futbolcu. Renkli de bir karakteri vardı, iz bıraktı haliyle. Almaguer ise koca bir hayal kırıklığı, belki de Galatasaray tarihinin gördüğü en kötü stoper transferi dahi olabilir (beklenti ışığında)..