Kolay / zor fikstür yorumlarına katılmıyorum. Rakipler belli, sırayla oynuyorsun işte. Konuşulması gereken konu bu değil, ezber bozmaya takılıyorum. Rakip veya büyük olarak kabul ettiğimiz her maçta değişen bir düzen var, rakibe göre kurgulanmaya çalışan Galatasaray. İstisnasız bu maçların hepsini kaybettik, niye?
Emre Belözoğlu / Mahmut Tekdemir orta sahası Başakşehir'in kalbi, sağ bek Caicara ise en önemli parçalarından biri. Gökhan İnler / İrfan Can Kahveci orta sahası yumuşak olur, sağ bek Uğur Uçar'ı zorlarız diye düşünmeniz gerekiyor, çok basit. Biz ise 4-3-1-2'yle sahaya çıkıyoruz, bozmamız gereken bir rakip orta sahası yok ki. Kanatsız düzende de Uğur Uçar'ı zorlamak gibi bir şey söz konusu olmuyor.
Geçen sezon Adanaspor'la oynanan maç vardı, orta saha göbeğinde Josue'nın yıldızlaştığı. O maçı 4-0 kazanmıştık ve ertesi hafta Başakşehir'le oynayacaktık. Aynı düzenle çıktık sahaya, 4-0 kaybettik ve bu maça benzer bir görüntüyle. Gomis / Eren Derdiyok ikilisi de aynı hesap, çift forvet sahaya çıkmak daha iyi hücum yapacağın anlamına gelmiyor. En basitinden, birbirini tamamlayacak ikili değil. Gençlerbirliği karşısında oyununu eviren, mücadele eden bir Eren Derdiyok vardı. Başakşehir karşısında ise bundan çok uzaklarda.
4-3-1-2 içinde Tolga Ciğerci ve Badou Ndiaye kayboldu gitti. Hata çok daha öncesinden başlıyor, ısrarla Badou Ndiaye'nin hücuma daha yakın oynaması gerektiğini ve geride oynamasının 10 liralık malzemeden 5 liralık katkı anlamına geldiğini söyledim. Bu adamı Tudor dizginledi, yavaş yavaş sönüyor işte. Tolga Ciğerci'nin ekstra skor katkısı vardı, bu düzende onu da göstermesi imkansız. İlk yarıda biraz Belhanda oynamaya çalıştı, ikinci yarıda o da söndü.
Adebayor senin sahanda cirit attı durdu, hızlı oyuncularıyla da geldikleri her an golü buldular zaten. Senin çift forvet oynaman bir şey ifade etmedi, maç sonu 16 şutun var ama çoğu boş. Başakşehir ise 6 şutta 5 gol buluyor, bu kadar basit. Üstelik bunu eksikleriyle yapıyor, lider takıma karşı. Abdullah Avcı bu tarz maçları hep iyi oynuyor da bu göstere göstere kaybetmek, sinip gitmektir.
4-1 gerideyiz, ilk oyuncu değişikliği geliyor ve maçı böyle tamamlıyoruz. Maç sonu sorulduğunda da Gomis / Eren Derdiyok ikilisinden gol beklentim vardı diyor. Tudor'u genel için destekledim de bu biraz dalga geçmek. 4-1 sonrası Garry Rodrigues'i oyuna almak bir anlamda taraftara küfür etmek. Eleştiren haklı, taraftarın tepkisine kimse bir şey diyemez.
Bunun mazereti yok, göstere göstere fark yedik. Abdullah Avcı arayı boş geçmemiş, Galatasaray için çift forvet oynarlarsa böyle, 3'lü savunma oynarlarsa böyle üzerinden planlar yapmış. Tudor ise iyi gideni bozmakla meşgul, koca arayı boş geçmiş. Bu mantıkla Beşiktaş'ın tarifesi de farklı olmaz. İyi olduğun noktalardan ısrarla vazgeçiyorsun, özellikle bu maçlarda. Büyük maçları kazanamıyor eleştirisi değil konu, bu tarz maçlarda rakibe göre kurgulanmaya takılıyorum.
Fernando / Badou Ndiaye orta sahası, forvet arkası Belhanda, sağ taraf Garry Rodrigues, sol taraf Tolga Ciğerci işte, klasik olan bu. Maç içinde de dönmedik buna, anlayamıyorum. Maçı 2-1'e en güzel anda getirdik, baskıyı kurmuştuk ve bir hamle yap işte. 3-1'e geldikten sonra kırıldı maç, yine izledi ve 4-1'i bekledi. Pozisyonlar buldun, kanatlardan geldin, rahat ortaladın ama pozisyon üretemiyorsun, baskını destekleyemiyorsun. Bunu ben görebiliyorum, Tudor nasıl göremiyor..