"Bir şekilde kazanalım da nasıl olduğuyla ilgilenmiyorum" diyordum. Gomis, Fernando ve Maicon gibi kendi mevkilerinin en iyi 3 futbolcusu yok ve Kayserispor deplasmanına çıkıyorsunuz. Bu kadar eksik arasında Tudor döneminde şu maçı oynasak hiç düşünmezdim bile. Fatih Hoca'yla bir umut var, o da "yok" dediğimiz ama var olduğunu gösterdiği kulübeyle.
Eren Derdiyok'dan yana umutsuzdum, belki de maçın adamı oldu. Fernando yokluğunda Selçuk İnan düşündürüyordu, o da gayet iyi bir maç çıkardı. Kenardan Donk, Tolga Ciğerci gibi hamleleri ardı ardına yapıyorsunuz ve Donk'un da rakibi durdurma noktasında iş gördüğünü görüyoruz. Bu da bir sorun, Galatasaray Tudor döneminde düşüyordu ve rakibin hamlelerine çare bulamıyordu. Fatih Hoca ise 2 hamleyle birlikte tüm hızı kesebiliyor ve maça sizi ortak kılıyor. Bunu da yaptığı isim Donk, ligin ilk yarısında yüzüne bakılmayan adam.
İştah ve baskı, bu kelimelerin altını ısrarla çiziyorum. İştahımız yüksek ve maça öyle bir baskıyla giriyoruz ki bu bizi 1-0 önde başlatabiliyor. İlk yarıda 2-0'ı erken bulduk, skor 4'e de gelebilirdi. Rakibi de pozisyona sokmadık, en önemli noktalardan biri. 2-0'ı bulana kadar ön alan baskısını bırakmadık ve kanatlara her indiğimizde sonucu aldık. Özellikle de Garry Rodrigues ön plana çıktı, muhteşem bir enerji bu.
2-0'ın ardından ise tempo ister istemez düşerek, 45 dakika aynı etkide kalmak imkansız. O anlarda topa sahip olacaksınız, biraz daha sakin kılıp, hızlı oyuncularınızı kullanmayı deneyeceksiniz. Badou Ndiaye de dahil olmak üzere tüm hücumcular bu baskıyı iyi yaptı, rakibi çıkartmadı ve çok rahat bir ilk yarı izledik. Hata şu, fişi çekmeliydik. Dediğim gibi, Kayserispor iyi bir takım ve Sumudica da taktik esnekliği iyi bir teknik adam.
2. yarıya girerken yaptığı 2 kanat hamlesiyle bir anda rüzgarı arkasına aldı. 2. yarının başında buldukları golle de maça ortak oldular, hatta bir ara oyun da onlara bakıyordu. O ara pozisyonları geldi, dağıldık diyorduk ama Fatih Terim farkı burada ortaya çıkıyor. Tolga Ciğerci ve Donk hamlelerinin ardı ardına gelmesi rakibi yavaşlattı. O an Feghouli çıkar mı derken çıkabileceğini gördük ve bu hamleler bizi savunmada daha güçlü yaptığı gibi yeniden pozisyonlara da soktu.
Sinan Gümüş'ü kaçırdıklarından kaynaklı eleştirdim, eminim ki herkes sinirlendi. 80 sonrası 3 net pozisyon var, bir noktadan sonra işi bitirmek eldeydi ama bitiremedik. Rakip organize gelmese bile uzun toplarla etkili olmaya çalıştı, korkuttular da. Donk hamlesi takımın boyunu uzattı mesela, bu da iş gördü. Denayer'in bazı kritik hataları olsa da maçın kopma anlarında yaptığı kritik müdahaleler de var. O imkanı vermedik, bir şekilde savunmayı başardık ve nihayetinde Garry Rodrigues'in golü geldi.
Belhanda'nın yedek kalması sürpriz, beklemiyordum. Gomis'in yokluğu sonrası böyle bir hamle geldi diye düşündüm, Feghouli'yi biraz daha forvete yakın oynatıp, 4-4-2 ve 4-4-1-1 arasında gidip gelmek gibi. Osmanlıspor maçındaki düzeni merak ediyorum, Gomis'in dönüşü sonrası bu devam mı edecek. Kayserispor deplasmanında iş gördü, Eren Derdiyok'un da iyi oyunuyla birlikte özellikle ilk yarıda fazlasıyla güçlü bir düzendi. Hocanın hamleleriyle birlikte de oyunun rakibe bakan noktalarında yeniden dengeyi sağladık, bir noktadan sonra da üstünlüğü ele geçirdik.