Çocukluğuma yönelik yaşadığım en büyük heyecanlardan biri de, Bursaspor'un Intertoto yürüyüşü olmuştu. Tabii o zamanlar anlamsız değildi o kupa, yıllar içerisinde anlamını yitirerek, zorunlu askerlik vari birşey olmuştu ama ilk düzenlendiği yıllarda heyecan bakımından Uefa Kupası'ndan farkı yoktu. Oysa kazananın ödülü, Uefa Kupası'na katılma hakkı elde etmekti.
Bursaspor da bu kupada finale kadar yükselmiş, Karlsruher'e penaltılar sonucu kaybetmişti. O dönemin Bursaspor'unu hatırlayınca, Baliç'lerden Ercüment'e, Mussusi'ye kadar uzar bu liste. En akılda kalan ise, Bursaspor'un gol sevinçlerinde yaptığı timsah yürüyüşüdür ve o dönem bu yürüyüşün mimarı da Nejat Biyediç'ti.
Çok ilginç, Nejat Biyediç'in Türk olmadığını o öldüğünde öğrendim. Hiç sorgulamamışım bile, aklıma dahi gelmeyen bir durumdu. Boşnak olması da önemli değil gerçi, burada önemli olan Nejat Biyediç'in bizden biri olması, insanlara bunu yansıtması.
Bursaspor'un en önemli değerlerinden biri, bu tartışmasız. Ertuğrul Sağlam'ın yazdığı tarihi hepimiz hatırlarız ama Nejat Biyediç'in katkıları unutulmaz. Bu takım her yere düştüğünde o göreve geldi, zor zamanlar camiasına sahip çıktı. Bugün yaşasaydı, yine akla gelecek ilk isim o olacaktı.
Nejat Biyediç'i ölüm yıldönümünde anmak istedim, tekrardan tüm Bursaspor camiasının başı sağolsun..