Şunu kabul edelim, son yılların en kısıtlı kadrosuyla buradayız, özellikle de hücum anlamında. Böyle bir takımla da hedefe yürümenin yolu mücadeleden geçiyor, Türkiye de şu ana kadar bunu fazlasıyla başardı. Maç içerisinde oluşan kaosun içerisinde güçlü çıkan, geri dönmesini bilen, asla pes etmeyen ve ellerin titrediği anlarda maçı kazanmaktan çekinmeyen bir takım bu.
Grupta iki kere böyle geri dönüşleri yaşadık ama bu daha farklı bir geri dönüştü. Son periyotta dahi çift hanelerle geriye düşmemize rağmen ayakta kalmasını bildik. Her geri dönüşte, organizasyondan uzak, acele tercihlerle Avustralya hep önde kaldı ama son 1 dakikada sahneye Emir Preldzic çıktı ve tüm maç boyunca ondan beklediğimizi ama yapamadığı tüm katkıyı 1 dakikaya sığdırmaya başardı. Eli titremeden, kazanmak uğruna hedefe yürümesini bildi.