Her kötü sonucun ardından yaratılan bir Fatih Terim algısı var ve bu algının yaratılmasında da çaba gösteren herkesin Galatasaray'ı tanımadığını düşünüyorum. Galatasaray, Fatih Terim'e mecbur gibi bir hava yaratılıyor ve bizim yanlışlarımız saha içerisinden çok saha dışında. Galatasaray sadece saha içerisinde savaşmıyor diyordum ve arttırarak, Galatasaray kendi içerisinde de savaşıyor diyorum. Keşke saha içerisinde kalabilsek, o zaman yanlışlar biraz daha kolay düzeltilebilirdi.
Herkes Prandelli'ye takılı kalmış durumda. Ligin henüz başı olmasına rağmen, futbol olarak umut vermediğimiz doğrudur, yapılan yanlışlar, özellikle de formayı hak etmeyen bazı isimler üzerinde durulan ısrarlarla Prandelli'yi ben de eleştirebilirim ama iş Prandelli'yi bitirme noktasından, onun futbolu bilmediğine kadar çok derin bir boşluğa doğru yöneltiyor. Klasik Türkiye eleştirileri bir anlamda ama Galatasaray'ın kendi içerisinde yaşadığı kavga henüz 3. haftadan havluyu atmaya çok yaklaştı.
Çare Lucescu'lardan, Mustafa Denizli'ye, Fatih Terim'cilere kadar uzayan bir liste. Mancini takımın başında kalmalıydı diyenlerin sayısı az ama onlar da var. Unutulan nokta ise Bursaspor galibiyetinin ardından baba figürü çizilen Prandelli'nin nasıl oldu da üç kötü sonuçla bu noktaya getirildiği. Galatasaray kendi içerisinde savaşmaya devam etsin, gerçekten başka düşmana ihtiyaç yok.
Gelelim maça, kötü oynadı Galatasaray açık ve net. Topa sahip, ilk yarıda kanatlardan sağlı sollu gelen, hücumda kalmayı da başaran ama pozisyon üretemeyen bir yapı. Karambol toplar hariç, bir tane organize atağımız, Sneijder'in ceza sahası içerisinden bir şutu dışında şu gol de nasıl kaçar dediğimiz bir pozisyonumuz yok. Özetlerden biri bu, hücum planı yok Galatasaray'ın.
Özetlerden ikincisi ise son 15 dakika Emre Çolak'ın sol bek oynaması. Bu da Galatasaray'ın bir planı olmadığının göstergesidir, panik halde, ne yaptığını bilmeyen, her futbolcudan solo performanslar bekleyen ve takım olmanın çok uzağında kalan bir Galatasaray. Kaçımız ikinci yarıya girerken bu maçın çevrilebileceğine inandı, yoksa 2-0'lardan çok maçlar çevirmiştir Galatasaray. Geçen sezon Bursaspor deplasmanını hatırlayın en kötü, 2-0'dan 5-2. Yeter ki o ruh, inanmışlık olsun ama takım kaptanının kafa olarak bittiği, Melo dışında isyan bayrağını açar diye inandığımız bir futbolcunun dahi olmadığı bir takımda da bunu beklemek ne kadar gerçekçi?
Yasin Öztekin'in sağ bek oynaması gibi durumlar konuşulacak son konu bence, denenebilir bu tip maçlarda. Tutar tutmaz bilinez ama farklılık denersin. Sol bek sorunu yaşarken Riera'yı sol bek kazanman gibi, kumardır bu ama girersin, Prandelli de girdi.
Pozitif düşünmeye çalışıyorum ama pozitif nokta çok fazla yok. İlk yarıda takıldım ben. 20 küsür orta yaptık, rakibin tek ortası yokken. Sanki Drogba hala takımda gibi ya da iyi bir pivot santrafor varmış misali. Burak Yılmaz'ı böyle kullanamazsın. Zaten tek santrafor olarak kullanamazsın ama kanat ortalarda ondan kafa golü beklemek Burak Yılmaz'ı tanımıyorum demektir. Böyle oynanacaksa Umut Bulut 11 başlasın, daha faydalı olur.
Bruma değişikliği de hatalı mesela, takımın Sneijder'le birlikte çabalayan iki isminden biriydi ve onun oyundan çıkması Galatasaray'ın zaten az olan hareketliliğini bitirdi. İkinci yarıya hemen 2 değişikle başlamamak diğer hata, bu da olmayan heyecanı daha da öldürdü. Bunun gibi tonla hata sayabilirim ve fatura elbette Prandelli'nin ama zaman tanımadan, yaratılan bu algı Galatasaray'ı zaten başarılı kılmaz.
Futbol şans oyunu da, Balıkesirspor haddini bilerek, güzel iş yaptı. Defansta kalıp, Alanzinho'nun atacağı toplarla Sercan Yıldırım ve Gökhan Ünal'la birer pozisyona girdi, 2-0'ı buldu. Hızlı hücumlar onlar adına silahtı, iyi kullandılar. Sercan Yıldırım yıllar sonra gol atmayı geçtim, iyi bir maç çıkardı bu sayede. İki gol de seken top belki, bunun dışında Muslera'yı da görmemiş olabiliriz ama bunu futbol şansından öte akıllı oynamaya bağlarım. Galatasaray bir tane pozisyona girmedi, bu da konuşulmalı ve Balıkesirspor tebrik edilmeli.
Orta sahası kötü bu takımın, üçüncü özet bu. Melo da olmayınca daha da bitiyor. Selçuk İnan'ın ahlarda olduğunu, vahlara gelmesinin an meselesi olduğunu görüyoruz. Dzemaili de ortada yok derken, Yekta Kurtuluş'a kalıyor topla dikine çıkıp, pas organizasyonu denemek. Prandelli'nin de en büyük yanlışı buradan gelmekte, bazı gereksiz ısrarlar.
Olcan Adın gibi bir ismin bu takımda olması gerektiğini düşünüyorum, bu konuyu daha uzun konuşuruz. İşin özü, iş taraftarda bitiyor, bu algıyı onlar dağıtacak..