Dün geldi aklıma, Galatasaray'ın Avrupa Ligi'nde en son sahaya çıktığı maçın tarihi 26 Ağustos 2010. Karpaty Lviv deplasmanıydı, Avrupa Ligi ön elemesi ve 1-1'lik skorun ardından elenmişti. 2-2'nin rövanşıydı, gerçekten ilginç bir hikaye. 2-0 geriye düşmüştük ama Baros oyuna girdikten sonra maçı 2-2'e taşımıştı. Rövanşta ise 90+1'de Aydın Yılmaz'la 1-0 öne geçip, 90+3'de golü yiyerek berabere kaldık ve elendik. Trajik bir gündü.
Allah'a emanet yürüdüğümüz bir sezon, Galatasaray tarihinin bir anlamda en kötü dönemlerinden biri. En azından benim izlediğim en kötü dönem. Ligi 8. bitirmiş, bir dönem 13. sıraya kadar inmiş, Avrupa Ligi ön elemesinde Karpaty gibi bir takıma elenmiş, sağ beki Ali Turan, orta sahası Barış Özbek ve Mustafa Sarp, Keita'nin boşluğunda Pino, Serdar Özkan'ı falan derken tablo en başından belliydi.
Her şerde bir hayır olayı da o facia sezonun ardından yeniden yapılanan ve bugünü gören Galatasaray'dı. Avrupa geleneği geri döndü bir kere, O tarihten bu yana 5 yıl olmuş, o 5 yılın 4'ünde Şampiyonlar Ligi oynamış Galatasaray ve bir kere çeyrek final görmüş, bir kere de gruplardan çıkmış, Juventus gibi bir takımı eleyerek.
Bu sezon üst üste 4. Şampiyonlar Ligi sezonu olacak, bu büyük bir Avrupa geleneği ve bunu 96 sonrası başaran yine Galatasaray oldu.
Karpaty maçıyla da biraz kötü nostalji yapmak istedim, hem de Şampiyonlar Ligi'nde bulunduğumuz şu duruma selam olsun. 26 Ağustos 2010 tarihinde teknik direktörümüz de Rijkaard. Aydın Yılmaz ise kendi açısından yine mini çaplı bir destan yazabilirmiş ama olmadı. Dönemin ilk 11'i de şahane ayrıca;
Ufuk
A.Turan Neill Servet Balta
M.Sarp B.Özbek Ayhan
S.Özkan Baros Arda
Şu 11'le Karpaty deplasmanına çıkmışız, Aydın Yılmaz, Cana ve Emre Çolak da sonradan oyuna dahil olmuş. Kulübeye de baktığımda Serkan Kurtuluş, Musa Çağıran gibi isimler var. Her anlamda efsane bir sezon.
O günün ertesi de Misimovic ve Insua gelmişti diye hatırlıyorum. Bu sayede de Avrupa Ligi faciası o kadar konuşulmadı. Güzel taktik..