Uefa Gençlik Ligi'nde U19 takımımızın Schalke 04 karşısında aldığı galibiyeti izledik. Schalke 04 gibi büyük bir altyapı ekolüne hem skor hem de oyun anlamında üstünlük kurmak büyük iş. Şöyle bir örnek vereyim, Schalke 04 altyapısının başında Norbert Elgert 22 yıldır görev yapıyor. Galatasaray'da ise her dönem değişen bir yapı var. Neyse ki Fatih Hoca'nın göreve gelmesinin ardından Nedim Yiğit gibi bir değer tekrar geri döndü ve altyapının başına geçti.
Schalke 04 karşısında da takımın teknik direktörlüğünü kendisi yaptı. Uefa Gençlik Ligi'ndeki U19 karşılaşmaları bir anlamda Galatasaray'ın Milli Takım'ı gibi. İçinde birçok yaş grubundan futbolcular var ve onların karmasından oluşan bir takımı izliyoruz. Kendi ligimizde U19 maçları daha farklı, dolayısıyla Uefa Gençlik Ligi'nde Nedim Yiğit'i görmeyi çok isterim. Kendisi ülke futbolu ve Galatasaray adına çok büyük bir değerdir.
Elimizde zaten iyi jenerasyonlar vardı ve biz o isimlere şansı çok daha öncesinden vermeliydik. Fatih Hoca'yla birlikte tekrar altyapıları hatırladık diyebilirim. Kendi döneminde temeli atılan 2000 jenerasyonu bugün büyüdü ve Ozan Kabak, Yunus Akgün gibi isimler A takımda. Fatih Hoca'nın 4. dönemi sonrasında da altyapıda çeşitli yaş gruplarına önemli transferler yaptık. Şu an kurulan yapı itibariyle çok özel haller dışında bonservisli yerli almamıza gerek yok diyebilirim.
U19 takımımızın Schalke 04'ü 3-0 yendiği maça tekrar dönelim. Bugün A takımın yaşadığı sakatlık sorunları var. Ya da bazı isimlerin görüntüsü o kadar kötü ki alttan gelebilecek bazı isimlerle yola devam etmek ne kadar olumsuz sonuç getirebilir ki. A takımda zaten Yunus Akgün var, bir de aynı pozisyonda Schalke 04 karşısında Recep Gül'ü izledik. Zaten bu ismi uzun süredir yazıyorum. Sinan Gümüş'ün kanat performansından daha kötü görüntü vermeyecektir.
Emre Akbaba'nın sakatlığında da gol özelliği olan bir 10 numaranın eksikliği oluşmadı mı? Atalay Babacan'ı en azından kulübede düşünemez miyiz. Maçı çevirebilecek ya da hücum anlamında alternatif olabilecek kimsemiz kalmadı. Bu isimlerin A takımda sırıtacağını çok fazla düşünmüyorum. Uluslararası düzeyde yetenekler bunlar.
Forvete geliyorum. Bugün Eren Derdiyok'un top tutamadığı bir ortamda hücum yapmaya çalışıyoruz. 17 yaşındaki Ali Yavuz Kol'un oynadığı sırtı dönük oyunu oynayamayacak forvetlerimiz var. Elimizde forvet kalmadı, oynayanların da hali ortada. Ben denerim, en azından alternatif olarak kulübede tutarım. Eminim daha kötüsü olmaz. Olan da kenardan geldiğinde etki edemiyor, en azından gençlere tecrübe kazandırırım.
Bu isimler en ön plana çıkanlar. Süleyman Luş, Emirhan Civelek, Mutlu Doğan, Abdussamed Karnucu diye uzar gider bu liste. Daha alt yaş gruplar da var, oradan da çok iyi isimler yetişiyor. 1-2 seneye Mustafa Kapı'yı konuşacağız mesela. Şu aşamada A takımda şans bulabilecek potansiyeller var. Zamanla hepsini, şu an ise birkaçını kazanma gereksinimi doğdu diye düşünüyorum. A takımın sakatlıklar ve kalite eksikliğinden kaynaklı geldiği nokta ortada.